متأسفانه اطلاعات ما از زندگی حضرت زهرا(س) محدود به چند ماه آخر عمر مبارک ایشان است و از پیش از آن کمتر مطلبی می‌شنویم؛ در حالی که آن بزرگوار در تمامی جنبه‌های زندگی مانند دفاع از اسلام، دفاع از امامت و ولایت، حمایت از پیغمبر(ص) و نگهداری از بزرگ‌ترین سردار اسلام امیرالمؤمنین(ع) و همسرش الگو و نماد صحیح زندگی کردن برای تمامی زنان و مردان جامعه هستند.در روایتی از امیرالمؤمنین(ع) داریم که حضرت می‌فرماید: «به خدا سوگند که هرگز بر او غضب نکردم و او را بر امری مجبور ننمودم تا به جوار رحمت حق پیوست و او نیز با من در این مقام بود که هرگز مرا نرنجانید و هیچ گاه نافرمانی مرا نکرد و هر گاه من بر وی نگاه می‌کردم، غم و اندوهی که داشتم از بین می‌رفت».
داشتن چنین سبک رفتاری حکایت از شخصیت والای اخلاقی دارد و الگویی برای نسل ما محسوب می‌شود. داشتن چنین زندگی به این معنا نیست که حضرت زهرا(س) و حضرت امیر(ع) هیچ مشکل اقتصادی، غم و غصه‌ای و... نداشتند؛ آنان همانند تمامی افراد با این مشکلات به نوعی دست و پنجه نرم می‌کردند اما هنر خوب زندگی کردن این است که زن یا مرد بتواند همسر مضطرب و پریشان خود را آرام، همسر ناامید و مأیوس خود را امیدوار، همسر بی‌انگیزه را استواری روحی و همسر خسته را به نشاط درآورده و غم و اندوه را از دلش بزداید. تمامی این موارد را به حد کمال در رفتار حضرت زهرا(س) و زندگی حضرت امیر(ع) می‌توانیم مشاهده کرده و از آن درس بگیریم.
متأسفانه در شرایط جامعه امروز به نظر می‌رسد نشاط‌انگیز و سرورآفرین بودن ملاقات‌ها، گفت‌وگوها و با هم بودن‌های همسران کمرنگ‌تر شده است. بسیاری وقت‌ها همسران با هم زیاد حرف نمی‌زنند یا بیشتر صحبت‌هایشان بر سر مشکلات، خواسته‌ها و گله و شکایت است. در صورتی که این موارد باید تنها بخشی از گفت‌وگو باشد. فضای گفت‌وگو در منزل برای طرفین نباید فضایی غم‌آلود و آزاردهنده باشد بلکه باید تلاش شود فضایی نشاط‌انگیز همانند گفت‌وگوهای امیرالمؤمنین(ع) با فاطمه زهرا(س) مهیا شود.
در سبک زندگی و شیوه همسرداری حضرت زهرا(س) می‌توان به روایت دیگری نیز اشاره کرد؛ در روایتی از رسول خدا(ص) داریم که بر فاطمه(س) و علی(ع) وارد شد در حالی که آن دو بزرگوار میخندیدند. وقتی که رسول خدا(ص) را دیدند ساکت شدند. پیامبر(ص) فرمود: چه شده که شما می‌خندیدید، ولی وقتی که مرا دیدید ساکت شدید. فاطمه(س) دلیل خنده خود را عنوان کرد. گاهی به اشتباه در اذهان مردم این گونه متبادر شده است که ایشان همانند سه ماه آخر عمر که به خاطر از دست دادن پدر بزرگوارشان ناراحت بودند، همیشه مغموم بوده‌اند. اما طبق آنچه در روایت‌ها داریم سبک زندگی حضرت در طول زندگی این گونه نبوده است و با دقت در رفتار و منش ایشان نشاط‌انگیز بودن و هنر درست زندگی کردن را درمی‌یابیم.در روایت دیگری داریم که روزی پیامبر(ص) فاطمه(س) را دید که پیراهن خشن و کم‌ارزشی پوشیده و با یک دست آسیاب می‌کرد و در همان حال فرزندش را شیر می‌داد. پیامبر(ص) در حالی که اشک می ریخت، فرمود: دخترم سختی‌های دنیا را تحمل کن تا به شیرینی و حلاوت‌های آخرت دست یابی. فاطمه(س) با روحیه بالایی که از او سراغ داریم عرض کرد: ای رسول خدا حمد و شکر و سپاس سزاوار خداست در برابر نعمت‌های بیکران او.
باید پیام این رفتارها را درک کنیم و ساده‌زیستی و وارستگی از دنیا را سرلوحه خود قرار دهیم. عشق و محبت توأم با احترام به همسر، شناخت همسر و آشنایی با ابعاد روحی و شخصیتی او، پرهیز از تقاضای نامقدور، قناعت و ساده‌زیستی، تقسیم کار در خانه و... تنها بخشی از لطایف و جلوه‌های رفتاری حضرت زهرا(س) و سیره عملی ایشان در برخورد با همسرش است.
می‌دانیم با گذشت زمان، تغییراتی در زندگی انسان‌ها به وجود آمده است اما طبق فرمایش استاد مطهری(ره) زمان بعضی از چیزها را عوض می‌کند اما برخی از حقایق در گذر زمان عوض نمی‌شوند. ممکن است وسایل زندگی، نوع و کیفیت آن در طول زندگی دستخوش تغییراتی شده باشد اما اصول زندگی مانند اصول همسرداری، حقوق فرزندان بر پدر و مادر، اخلاق نیکو، تحمل بالا و سعه صدر، بجا سخن گفتن و... در گذر زمان تغییر نمی‌کند. باید تلاش کنیم اخلاق، نحوه عملکرد و سبک زندگی آن بزرگواران را الگوی خود قرار دهیم و با شناخت بیشتر از زندگی آنان، در مسیر آن‌ها گام برداریم.
نظر شما